Rozterki
Pędzę.
Pędzę ku nicości.
Biegnę.
Biegnę ku wolności.
Idę.
Idę po wygodę.
Lecę.
Lecę po swobodę.
Świat pędzi, ja stoję.
On biegnie, a ja się boję.
Ktoś idzie, śmiechem mami.
Czas leci, a ja tuż za nim.
Dziękuję za odwiedziny i zachęcam do pozostawienia po sobie śladu w postaci komentarza lub obserwacji. Jeśli spodobał Ci się wpis - udostępnij go dalej. Będę bardzo wdzięczna za Twoją pomoc. Jeśli nie czytałeś treści wpisu - proszę, nie pisz głupot w komentarzu. Szanujmy swoją pracę i siebie nawzajem.
Cześć, jestem Magda i niezmiernie miło mi Cię poznać. Uwielbiam robić zdjęcia, kocham czytać i zatracam się w pisaniu. Ugoszczę Cię dobrym słowem i ujęciami, które złożone w jeden kawałek, pokażą Ci, kim jestem.
ujmująco <3
OdpowiedzUsuńObserwuję bloga i zapraszam do mnie, będzie mi miło ^^
http://nie-oceniam-po-okladkach.blogspot.com/
Bardzo sugestywny wiersz :)
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz, taki subtelny.
OdpowiedzUsuńAle tu dzisiaj pięknie u Ciebie się zrobiło :) Chociaż nie.. Tutaj zawsze jest pięknie. :)
OdpowiedzUsuńDziękuje, wiele to dla mnie znaczy! :)
UsuńŁadne to takie, delikatne.
OdpowiedzUsuńhttp://pattzy-reads.blogspot.com/
Masz cos co rzadko sie zdarza autorom poezji. Jak sie Ciebie czyta to od razu nasuwa sie podkład muzyczny. Spróbuj pisać teksty piosenek napewno odniesiesz sukces ;) obserwuje Twój blog i bede wpadać po kolejna dawkę wierszy. Zapraszam rownież do mnie
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Czytankanadobranoc.blogspot.ie
To jest coś pięknego! <3 Widzę w tym wiele odsłon życiowych.. Na prawdę jest to świetne. Czytałam to kilkakrotnie. :) Uwielbiam!!!
OdpowiedzUsuńJaki ładny wiersz *.* Masz talent! :D
OdpowiedzUsuńzabookowanyswiatpauli.blogspot.com